Jesteś tutaj:

Autor: adam

Cel projektu:

Celem projektu jest podniesienie poziomu atrakcyjności kulturalnej regionu Dębickiego i zwiększona dostępność dóbr kultury poprzez utworzenie nowego centrum kulturalnego w Gminie Żyraków. 

Efekty realizacji:

Przedmiotem projektu są prace budowlane dot. zabytkowego budynku Dworu w Żyrakowie, przebudowa istniejących chodników; przebudowa odcinka drogi wraz z istniejącym parkingiem przy budynku; ustawienie przy budynku dwóch stojaków na rowery;  przebudowa (regulacja) stawu poprzez odczyszczenie, odmulenie, rekonstrukcja skarp wokół stawu z ich równoczesnym umocnieniem; wykonanie nowych ścieżek komunikacyjnych; nawiezienie na część działki (poza obszarem zadrzewionym) ziemi żyznej i obsianie traw; wykonanie rabatek z zielenią niską ozdobną; podestu drewnianego przy stawie; ustawienie ławek parkowych wraz z koszami na śmieci w okolicy każdej ławki wykonanie instalacji oświetleniowej parku i ustawienie 11 szt. lamp parkowych; wyrównanie poziomu terenu działki wokół budynku oraz na pozostałej części działki, głównie w okolicach stawu, poza obszarem zadrzewionym wg wytycznych konserwatorskich, dostawa niezbędnego wyposażenia do sal: muzycznej, plastycznej, fotograficznej oraz do części muzealnej.

Całkowita wartość projektu: 1 421 538,42 zł.

Wkład Funduszy Europejskich: 1 208 307,64 PLN ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej nr IV „Ochrona środowiska naturalnego i dziedzictwa kulturowego” działania 4.4  Kultura Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020. 


Cel:

Celem projektu jest kompleksowe rozwiązanie problemów związanych z ochroną środowiska naturalnego w szczególności jakości wód powierzchniowych i podziemnych gmin, gleb oraz naturalnych ekosystemów powodowanych niedostatkami w infrastrukturze kanalizacyjnej na terenie Gmin Żyraków i Dębica. 

Planowane efekty: 

Gmina Żyraków jako Lider Projektu wraz z gminą partnerską – Gminą Dębica realizuje projekt pn. „Poprawa gospodarki ściekowej na terenie Dębicko-Ropczyckiego Obszaru Funkcjonalnego – etap I”.  Przedmiotem projektu na terenie Gminy Żyraków jest Budowa kanalizacji sanitarnej w zakres, którego wchodzi wykonanie 10 zadań polegających na rozbudowie i budowie kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami oraz z przepompowniami ścieków i ich zasilaniem energetycznym w miejscowościach Korzeniów, Góra Motyczna i Straszęcin, Bobrowa Wola, Mokre, Bobrowa, Nagoszyn, Wiewiórka, Góra Motyczna, Nagoszyn przysiółek Cieszęciny i Zasów, o szacowanej długości: 17,3 km,  którego realizacja umożliwi podłączenie 192 budynków w/w miejscowościach. Przedmiotem projektu na terenie Gminy Dębica jest Rozbudowa mechaniczno-biologicznej  oczyszczalni ścieków do przepustowości 1000 m³/d i RLM = 7000 polegająca na przebudowie istniejących obiektów oczyszczalni ścieków, budowie nowych obiektów oczyszczalni ścieków, sieci i instalacji między obiektowych w miejscowości Zawada.

Całkowita wartość: 19 587 135,88 PLN

Wkład Funduszy Europejskich: 6 684 090,28 PLN ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej nr IV „Ochrona środowiska naturalnego i dziedzictwa kulturowego” działania 4.3 Gospodarka wodno-ściekowa poddziałania 4.3.1 Gospodarka ściekowa  Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020. 


Cel:

Celem strategicznym projektu jest zwiększenie wytwarzania energii z odnawialnych źródeł energii w budynkach mieszkalnych ulokowanych na terytorium gminy Żyraków, Gad i Rakszawa, co pozytywnie wpłynie na bezpieczeństwo energetyczne mieszkańców oraz poprawę jakości ich życia z poszanowaniem zasad ochrony środowiska.

Efekty realizacji: 

Gmina Żyraków jako Lider Projektu wraz z gminami partnerskimi – gminą Gać oraz gminą Rakszawa realizuje projekt pn. „Odnawialne źródła energii w gminach partnerskich” 

Przedmiotem projektu jest montaż 948 instalacji odnawialnych źródeł energii na terenie Gmin Żyraków, Gać i Rakszawa. Zastosowane urządzenia będą charakteryzować się niskim śladem węglowym oraz wysokim potencjałem redukcji GHG. Produkty powstałe w wyniku realizacji projektu: 

  • 332 kolektory słoneczne, 
  • 484 instalacje paneli fotowoltaicznych, 
  • 29 pomp do c.w.u, 
  • 103 kotły na biomasę. 

Realizacja projektu pozytywnie wpłynie na bezpieczeństwo energetyczne mieszkańców gmin objętych projektem oraz poprawę jakości ich życia.

Całkowita wartość: 15 862 386,38 zł

Wkład Funduszy Europejskich: 9 922 949,26 zł ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 (RPO WP) Oś priorytetowa III Czysta energia działanie 3.1 Rozwój OZE – projekty parasolowe.


Cel:

Celem głównym projektu jest zwiększenie poziomu dostępności usług wychowania przedszkolnego oraz podniesienie jego jakości na terenie Gminy Żyraków, a poprzez to wpływ na wyrównanie szans rozwojowych dzieci pozbawionych możliwości korzystania z wychowania przedszkolnego.

Efekty realizacji: 

Przedmiotem projektu jest utworzenie przedszkoli w m. Góra Motyczna, Mokre, Wiewiórka, Wola Wielka oraz budowa nowego przedszkola publicznego w miejscowości Nagoszyn. Przedszkole w Nagoszynie podzielono na dwie części. Część edukacyjną, w której znajdować się będą sale oraz część zaplecza z kuchnią, jadalnią i pomieszczeniami pomocniczymi. Część edukacyjną podzielono na trzy oddziały. Przy każdym z nich będzie znajdować się toaleta przystosowana do użytkowania przez dzieci w wieku 3-6 lat oraz schowek z leżakownią. Przebudowa oddziałów przedszkolnych polega na wykonaniu nowych ścianek i instalacji w celu dostosowania do potrzeb przedszkola.

Całkowita wartość: 2 009 482,08 zł

Wkład Funduszy Europejskich: 569 601,98 zł ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 (RPO WP) Oś priorytetowa VI Spójność przestrzenna i społeczna działanie 6.4 Infrastruktura edukacyjna poddziałanie 6.4.1 Przedszkola.


Cel:

Celem projektu pn. „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy Żyraków” jest zwiększenie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej oraz zwiększony poziom produkcji energii z odnawialnych źródeł w generacji rozproszonej poprzez kompleksową termomodernizację obiektów:

  1. Termomodernizacja budynku remizy OSP w Bobrowej,
  2. Termomodernizacja  budynku remizy OSP w Zasowie,
  3. Termomodernizacja budynku remizy OSP  w Korzeniowie,
  4. Termomodernizacja budynku  PSP w Woli Wielkiej,
  5. Termomodernizacja budynku ZSP w Nagoszynie, 
  6. Termomodernizacja  budynku ZSP w Wiewiórce.    

Efekty realizacji: 

Roboty termomodernizacyjne obejmują: docieplenie fundamentów, docieplenie posadzek, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, docieplenie ścian zewnętrznych, docieplenie stropów, roboty elektryczne, wymianę centralnego ogrzewania wraz z instalacją gazową oraz c.w.u., klimatyzację, wymianę oświetlenia wewnętrznego na energooszczędne, instalację odgromową oraz budowę instalacji fotowoltaicznej na budynku szkoły 

Całkowita wartość: 3 720 466,57 zł

Wkład Funduszy Europejskich: 2 234 755,49 zł ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 (RPO WP) działanie 3.2 Modernizacja energetyczna budynków.


Decyzja Nr rej. A – 189 z dnia 26.11.1979r., wpisu dokonał Wojewódzki Konserwator Zabytków w Tarnowie.

Najokazalszym drzewem na terenie parku jest topola czarna (obwód pnia 510 cm). Obiekt posiada duże walory kompozycyjno – przyrodnicze i jest przykładem parku krajobrazowego, którego tworzywem jest drzewostan w układach swobodnych i regularnych powiązany z układem wodnym i zróżnicowaną rzeźbą terenu. W latach 1999/2000 została przeprowadzona gruntowna konserwacja parku w czasie której zostały usunięte drzewa uschnięte, rośliny zachwaszczające takie jak dziki bez, robinie akacjowe, czeremchy, maliny , tarniny itp. Prace były wykonane przez specjalistyczną firmę pod nadzorem konserwatora przyrody.

Najciekawszym zasowskim zabytkiem są ruiny dworu Łubieńskich i otaczający je park. Pałac został wzniesiony na przełomie XVIII i XIX wieku w stylu klasycystycznym. Przestronny, murowany, liczący około 400 metrów kwadratowych budynek, który był w przeszłości budynkiem dwukondygnacyjnym, podpiwniczonym, wzniesionym na planie prostokąta. Pałac otacza park dworski założony przez rodzinę Łubieńskich w stylu angielskim o zatartej kompozycji z dwoma stawami. Park zajmuje powierzchnię 11,5 ha, w tym zadrzewionych jest ok 7 ha, natomiast 0,3 ha zajmują stawy. Park ma charakter grądu z domieszkami buka i dębu. Na obszarze parku występuje 82 gatunki drzew, krzewów, pnączy w tym: 75 gatunków liściastych i 7 gatunków iglastych. Drzewa iglaste występują sporadycznie np. choina kanadyjska, żywotnik zachodni, jodła pospolita, modrzewie. Na terenie parku rośnie 159 drzew o obwodzie pnia powyżej 200 cm.

Obiekt posiada duże walory kompozycyjno – przyrodnicze i jest przykładem parku krajobrazowego, którego tworzywem jest drzewostan w układach swobodnych i regularnych powiązany z układem wodnym i zróżnicowaną rzeźbą terenu. W latach 1996 – 2000 została przeprowadzona gruntowna konserwacja parku w czasie, której zostały usunięte drzewa uschnięte, rośliny zachwaszczające teren takie jak: dziki bez, robinie akacjowe, czeremchy, maliny, tarniny i inne. Właścicielem obiektu jest gmina Żyraków.

Decyzja nr rej. A – 429 z dnia 19.12.1968 r. Wpisu dokonał Wojewódzki Konserwator Zabytków w Tarnowie.

Dwór w Wiewiórce to relikty dworu obronnego. Ruiny zamczyska w Wiewiórce stanowią pozostałości ziemne po zamku obronnym rodziny Tarnowskich z przełomu XV i XVI wieku. Położone są na niewielkim wzniesieniu w odległości ok. 300 m na wschód od drogi Dębica-Radomyśl Wielki.  Zamek miał kształt kwadratu o bokach 30×30 m. W roku 1961 stanowisko było penetrowane przez archeologów z Rzeszowa. Odkryli oni na powierzchni ułamki ceramiki i kafle piecowe datowane na późne średniowiecze. Zamek w Wiewiórce był ulubioną rezydencją hetmana Jana Tarnowskiego. Według rekonstrukcji dr Krzysztofa Moskala, członka Polskiej Akademii Nauk, była to kasztel z wieżami alkierzowymi, które na co dzień pełniły funkcję mieszkalną. Dwór otaczał głęboki mur. Ponad rowem przerzucony był most zakończony gankiem. Dwór wiewiórecki był dla hetmana Tarnowskiego miejscem wypoczynku i swoistym azylem, który chcąc nieco uciec od zgiełku świata zaszywał się w swojej rezydencji.  Dziś obiekt jest własnością kilku osób prywatnych. 

Decyzja Nr rej. A – 428 z dnia 19.12. 1968, wpisu dokonał Wojewódzki Konserwator Zabytków w Tarnowie.

Grodzisko w Woli Wielkiej stanowi unikalny typ średniowiecznych umocnień obronnych o wysokich ziemnych wałach. W południowej części wsi Wola Wielka, ok.100 metrów od Potoku Wiewiórskiego, znajduje się znane w okolicy grodzisko. Ma stożkowaty kształt, średnica ok. 25 m, wysokość 8 – 9 m. Przedzielone jest fosą głęboką na 5 m. Zabudowania grodu znajdowały się na okrągłym wzniesieniu otoczonym fosą. Dziś miejsce to położone jest trochę niżej w stosunku do wałów i sprawia wrażenie zapadniętego. Prawdopodobnie tu swoje źródło ma legenda. Według niej stał tutaj zamek, który zapadł się pod ziemię. Dlatego miejsce to według mieszkańców Woli Wielkiej nazywane jest “Zamczyskiem”. W trakcie prowadzonych tutaj badań powierzchniowych znaleziono części garnków, średniowiecznych kafli i fragmenty glinianych naczyń z XIII w. Obecnie znajdują się one w Muzeum Okręgowym w Tarnowie. Dziś grodzisko jest własnością prywatną. Teren grodziska porasta gęsta roślinność  i obiekt częściowo nie przypomina zabytku. Narodowy Instytut Dziedzictwa wypowiedział się w 2014 r. w sprawie grodziska. Wydał opinię, że grodzisko w Woli Wielkiej jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i wartościowych nieruchomych zabytków archeologicznych w regionie, a aktualny stan zachowania zabytku jest wynikiem powstałych zaniedbań.  

Decyzja Nr rej. A – 213 z dnia 31.01.1980 r., wpisu dokonał Wojewódzki Konserwator Zabytków w Tarnowie.

  Dwór powstał w końcu XVIII w; przebudowany w pocz. XIX w. klasycystyczny, murowany, parterowy, z czterokolumnowym portykiem od frontu, sięgającym po gzyms facjaty, nakryty trójkątnym przyczółkiem. Dach czterospadowy, łamany. Na rzucie prostokąta, z wysuniętym portykiem w elewacji frontowej zachodniej. Budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem, częściowo podpiwniczony, dwutraktowy. Dach czterospadowy, łamany. Dwór otoczony jest wspaniałym parkiem. Powierzchnia całego kompleksu wynosi 16,9 ha, w tym około 4 ha stanowią istniejące stawy. Od strony frontowej dworek sąsiaduje z dużym owalnym stawem. Z dawnych zabudowań dworskich, prócz odnowionego dworku, na obszarze obiektu Korzeniów znajdowały  się dwa drewniane budynki. W przeszłości była w nich zlokalizowana kuźnia ze stelmarnią. Budynek w lutym 2016 r. uległ zniszczeniu na skutek pożaru. 

Z zabytkowych elementów architektonicznych na terenie parku znajduje się również figura Matki Bożej zlokalizowana we wschodniej części obiektu w pobliżu stawu oraz zabytkowa kapliczka kryta gontem, znajdująca się na niewielkim wzniesieniu obsadzonym sosną w północno – zachodniej części obiektu.

Park w Korzeniowie został założony pod koniec XVIII wieku na bazie istniejących lokalnych zadrzewień. Piękny park ma charakter naturalistyczny. Na terenie parku znajduje się pięć stawów połączonych ze sobą siecią kanałów, mających bezpośrednie połączenie z przepływającym w pobliżu potokiem Pastyrniak. Teren parku porasta drzewostan różnogatunkowy z dużą liczbą starych okazałych drzew. Około 1981 r. rozpoczęto remont   dworu, który trwał do 1985 r. Remont ten dotyczył wykonania nowej konstrukcji dachowej wraz z obróbkami blacharskimi, położenie dachówki, nowej ławy fundamentowej częściowej, wymiany stolarki i parkietów. Przekształcono układ wnętrz dla potrzeb szkoły. W 2001r. wykonano remont fragmentów więźby dachowej. Ogólny stan zachowania dworu jest dobry. Od 2010 roku obiekt użytkowany był przez Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych “Radość” z siedzibą w Dębicy, ale w końcu Stowarzyszenie  opuściło obiekt. Zespół dworsko – parkowy w Korzeniowie został wpisany do Karpackiego szlaku ogrodów i domów historycznych. 

Do góry

Skip to content